Fraser island

Zoals ik gisteren al schreef zijn we 3 dagen op Fraser Island. Het grootste zandeiland ter wereld, ongetwijfeld ook het mooiste. Een echt paradijs.
Nadat we gisteren zelf met een 4wd auto hadden getourd, gingen we vandaag met een georganiseerde toer mee. Voordeel is dat over een stuk "weg" waar wij lang over doen, de 4wd bus veel sneller over heen crosst.
De dag begon al vroeg met een ontbijt om 6.30 uur, de toer vertrok om 07.45 uur, we wilden op tijd zijn voor een plek vooraan in de bus. Deze tip kregen we omdat op die plekken de minste schokken onderweg zijn. Er blijken aardig wat mensen met rugklachten terug te komen van dit eiland. Na gisteren zelf gereden te hebben konden we ons daar iets bij voorstellen.

We hadden een aardige chauffeur mee, hij deed tevens het verhaal onderweg. En hoe, hij wist de hele dag door enorm veel te vertellen over zowel de geschiedenis van het eiland als over de dieren en natuur.
Als eerste een heel verhaal over de Dingo, deze wilde hond leeft op dit eiland, nog 244 stuks, en is heel gevaarlijk. Na alle waarschuwingen hoe te handelen hoopte ik dat we geen Dingo tegen zouden komen. Mensen die mij kennen weten dat ik al niet veel met honden heb, laat staan met een wilde hond. Hans en Lianne delen die mening niet en hoopten wél een Dingo tegen te komen.

Onze eerste stop was bij Eurong, een kleine plek waar men ook kan logeren en iets eten of drinken. Hier gingen we het strand op, 15 kilometer richting her Noorden van het eiland. Wat een prachtige rit. Ook wel even fijn na het off road gehobbel door de bossen. Tot blijdschap van Hans en Lianne, en op deze manier, hoog en droog in de bus, kwamen we een Dingo tegen. Verraderlijke is dat deze wilde honden eruit zien als een gewone hond. Mensen proberen deze beesten nog al eens van te maken, dit gaat ten koste van de populatie van deze beesten. Als zij een mens aanvallen, worden ze afgeschoten. Niet terecht, als mensen zich bewust blijven dat het een wilde dier is en zich aan de regels van de natuur houden, zou het afschieten van deze honden niet nodig zijn. Helaas is de praktijk anders en zijn er nu nog maar 244 Dingo's op Fraser Island.

Volgende stop is bij het schipswrak, de Maheno. Dit schip is in 1935 aangespoeld. Het was een oceaanstomer uit Nieuw Zeeland. Sinds jaren is het een indrukwekkende toeristische attractie geworden.
De rit over het strand gaat verder om bij de Eli Creek te stoppen. Dit is de grootste kreek aan het oostelijke strand van Fraser Island. Deze kreek laat elk uur 4 miljoen liter helder zoet water de oceaan in stromen. Hier konden we door lopen. De natuur, de bomen erom heen waren indrukwekkend, we bleven foto's maken.

Nadat we dezelfde weg via het strand terug hadden gereden volgde de lunch. Daarna gauw weer verder, nu weer via de bossen en mangrovebossen van Fraser Island. Daar kwamen we bij Central station aan, een stuk geschiedenis volgde weer, maar de natuur daar, zó prachtig. Deze plek ligt centraal op het eiland en heeft een rijke geschiedenis. Hier loopt ook de Wanggoolba kreek, wederom een kreek met helder water.

Na hier een korte wandeling gemaakt te hebben vertrokken we naar de mooiste plek op het eiland. Dit is met stip lake Mckenzie, een echt paradijs. Dit meer is 1200 meter lang en 930 meter breed. Het zand rond het meer bestaat uit zuiver wit zand, en zó helder water. Echt een prachtig meer. De foto's laten misschien een beetje zien hoe mooi het gebied daar is. Hier konden we heerlijk zwemmen.

Een topdag, wat hebben we weer veel mooie gezien in dit natuurgebied.